Friday, May 19, 2006

(شهيد سيد رضا كامياب)

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

بزرگی فرمود :در زمان ما فوق زمانیان به درون زمین آرام گرفته و آنان که سخن از وراء این عالم را از راه دل باک خویش بر زبان میراندند چشم از جهان بوشیده اند این است که تو را بر حقیقت خویشت که برای تداوم مسیر آنان آنچه میتوانی کوتاهی نکن.

19 May, 2006  
Anonymous Anonymous said...

یا حق



مردان این قبیله کجا رفتند؟

دیریست این سوال،

ورد زبان شهر و دهات هاست

*

مردان این قبیله کجا رفتند؟

میپرسی و جواب نمی خواهی

میپرسم و جواب نمی خواهم

*

در شعر من زنی است _ که بی مرد مانده است

این زن

هر شب که بغض گفتن دارد

مردان قصه های تو افسوس

مردان قصه اند!

15 June, 2006  
Blogger سيد علي said...

با سلام
جناب آقاي علمي از قطعه زيبايي كه ارسال نموديد تشكر ميكنم،اگر منبع آنرا هم نقل كنيد ممنون ميشم
يا علي

23 June, 2006  

Post a Comment

<< Home